Z przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp wynika, że przepisów ustawy nie stosuje się do udzielania zamówień klasycznych oraz organizowania konkursów, których wartość jest mniejsza niż kwota 130 000 złotych, przez zamawiających publicznych (przepisy ustawy Pzp stosuje się do udzielania zamówień klasycznych oraz organizowania konkursów, których wartość jest równa lub przekracza kwotę 130 000 złotych, przez zamawiających publicznych).
O dopuszczalności stosowania ustawy Pzp do zamówień o zamówień klasycznych oraz organizowania konkursów, których wartość jest mniejsza niż kwota 130 000 złotych, przez zamawiających publicznych nie przesądza fakt zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień Publicznych, w przypadku udzielania zamówienia klasycznego, którego wartość jest mniejsza niż kwota 130 000 złotych, przez zamawiającego publicznego.
W postanowieniu z dnia 2 marca 2020 r., KIO 334/20, KIO 335/20, KIO 338/20, KIO 340/20, które pozostaje aktualne na gruncie art. 2 ust. 1 pkt 1 obowiązującej ustawy Pzp, Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że „odwołania podlegają odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 1 Pzp2004, który stanowi, że Krajowa Izba Odwoławcza odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy. Zgodnie bowiem z art. 4 pkt 8 Pzp2004, ustawy nie stosuje się do zamówień i konkursów, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości 30 000 euro (aktualnie o wartości mniejszej niż kwota 130 000 złotych). W związku z tym ustawa Pzp2004 nie znajduje zastosowania do zamówień będących przedmiotem niniejszych postępowań odwoławczych, którą to okoliczność Krajowa Izba Odwoławcza zobowiązana była wziąć pod uwagę z urzędu.
Krajowa Izba Odwoławcza zwróciła uwagę, że bez znaczenia dla uprawnień wykonawców co do możliwości składania środków odwoławczych był fakt, że Zamawiający - nie będąc do tego zobligowanym treścią Pzp2004 - zastosował do prowadzonego postępowania określony tryb i zasady obowiązujące w Pzp2004. W konsekwencji, Odwołujący w przedmiotowym postępowaniu nie mógł skorzystać ze środka ochrony prawnej, jakim są odwołania. Powyższego nie zmienia błędne pouczenie wykonawców w tym zakresie, jakie zamieszczono w SIWZ. Zamieszczenie ogłoszenia oraz błędne pouczenie o środkach ochrony prawnej nie wpływa na rzeczywistą wartość tego zamówienia oraz nie rodzi uprawnień do wnoszenia środków ochrony prawnej przewidzianych dla postępowań w których stosowanie przepisów ustawy Pzp jest obligatoryjne. W konsekwencji nie uchyla także nałożonego na Izbę obowiązku odrzucenia odwołania.
Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że o tym, czy mamy do czynienia z zamówieniem, do którego stosuje się przepisy Pzp2004 (aktualnie zamówienie klasyczne o wartości równej lub przekraczającej 130 000 złotych udzielane przez zamawiającego publicznego) nie decyduje fakt zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych, ani pouczenie o środkach ochrony prawnej zawarte w SIWZ (aktualnie w SWZ), ale wartość zamówienia (ustalona przez Zamawiającego i wskazana w protokole postępowania).
W odniesieniu do kosztów postępowania odwoławczego (w przypadku wniesienia odwołania w postępowaniu, do którego nie stosuje się przepisów ustawy - Prawo zamówień publicznych), Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że skoro Pzp2004 nakazuje odrzucenie odwołania, jeżeli w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy Pzp2004, to odrzucenie takie musi być dokonane w granicach formalnych określonych przez ustawę, tj. w formie postanowienia, z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania.
Biorąc pod uwagę, że przepisy Pzp2004 w odniesieniu do kosztów postępowania przewidują odpowiedzialność stron za wynik postępowania, Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że zasadne jest obciążenie tymi kosztami Zamawiającego. W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej za wynik postępowania, którym jest odrzucenie odwołań, pełną odpowiedzialność ponosi Zamawiający, ponieważ to czynności Zamawiającego wprowadziły wykonawcę w błąd co do stosowania przepisów Pzp2004. Zamawiający wszczął i prowadził postępowanie na podstawie przepisów Pzp2004, w tym opublikował ogłoszenia o zamówieniach w Biuletynie Zamówień Publicznych, wskazując, że zamieszczenie tych ogłoszeń jest obowiązkowe. Jednocześnie w SIWZ Zamawiający poinformował wykonawców o prawie korzystania ze środków ochrony prawnej. Tym samym to decyzje i działania Zamawiającego spowodowały, że zostały wniesione odwołania, które nie mogły zostać przez Krajową Izbę Odwoławczą rozpoznane. Z tego powodu obciążenie kosztami postępowania Odwołującego stanowiłoby pokrzywdzenie wykonawcy z powodu błędów popełnionych przez Zamawiającego.
W związku z powyższym obciążono kosztami postępowań Zamawiającego, zasądzając na rzecz Odwołującego zwrot kosztów wpisów od odwołań oraz wynagrodzeń pełnomocnika (razem 44 400 złotych).
Postanowienie KIO 334/20, KIO 335/20, KIO 338/20, KIO 340/20 pozostaje aktualne na gruncie ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych.
Przepisów ustawy z dnia 19 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1605, 1720) nie stosuje się do udzielania zamówień klasycznych oraz organizowania konkursów, których wartość jest mniejsza niż kwota 130.000 złotych, przez zamawiających publicznych.
Nie istnieje zatem instytucja fakultatywnego stosowania ustawy do ustawy z dnia 19 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych. Stosowanie ustawy z dnia 19 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych do udzielania zamówień klasycznych oraz organizowania konkursów, których wartość jest mniejsza niż kwota 130 000 złotych, przez zamawiających publicznych, stanowi niedorzeczność.
Zobacz także: postanowienia z dnia 4 maja 2011 r., KIO 833/11, z dnia 30 stycznia 2013 r., KIO 94/13 oraz z dnia 17 marca 2009 r., KIO/UZP 260/09.