Odnosząc się do argumentacji odwołującego dotyczącej art. 24 ust. 8 ustawy Pzp, w pierwszej kolejności należy zauważyć, ze zgodnie z tym przepisem: Wykonawca, który podlega wykluczeniu na podstawie ust. 1 pkt 13 i 14 oraz 16-20 lub ust. 5, może przedstawić dowody na to, że podjęte przez niego środki są wystarczające do wykazania jego rzetelności, w szczególności udowodnić naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem lub przestępstwem skarbowym, zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę lub naprawienie szkody, wyczerpujące wyjaśnienie stanu faktycznego oraz współpracę z organami ścigania oraz podjęcie konkretnych środków technicznych, organizacyjnych i kadrowych, które są odpowiednie dla zapobiegania dalszym przestępstwom lub przestępstwom skarbowym lub nieprawidłowemu postępowaniu wykonawcy.

Tzw. samooczyszczenie stanowi procedurę szczególną, pozwalającą wykonawcy podlegającemu wykluczeniu podjąć środki w celu wykazania, że mimo popełnionych błędów, czy nagannych zachowań, jest on w stanie rzetelnie wykonać zamówienie. Procedura ta ma szczególne zastosowanie w sytuacji, gdy błąd wykonawcy polega na podaniu nieprawdziwych informacji.

Należy przyjąć, że w takiej sytuacji, aby wykonawca mógł skorzystać z procedury samooczyszczenia, musi podjąć ją z własnej inicjatywy, w szczególności zaś zanim zamawiający poweźmie wiadomość o nieprawdziwości informacji. Tylko bowiem niezwłoczne działanie wykonawcy, przed zorientowaniem się zamawiającego, że podano mu informację nieprawdziwą, może umożliwiać jego skuteczne samooczyszczenie się.

W przedmiotowej sprawie odwołujący nie podjął z własnej inicjatywy procedury samooczyszczenia, a jedynie po wezwaniu zamawiającego do udzielenia wyjaśnień, w piśmie z dnia 10 lipca 2018 r. wyjaśnił, że doszło do omyłki w podaniu rozpoczęcia pełnienia funkcji przez pana K. L.

Wyjaśnienie takie nie tylko zostało udzielone po zorientowaniu się zamawiającego, że podano informację nieprawdziwą, ale nie zawiera ponadto treści odpowiadających normie art. 24 ust. 8 ustawy Pzp, tj. nie wskazuje, jakie środki podjął wykonawca, aby w przyszłości uniknąć podawania informacji nieprawdziwych.

Tym samym odwołujący nie wykorzystał możliwości samooczyszczenia w formie przysługującej mu na gruncie art. 24 ust. 8 ustawy Pzp i nie ma podstaw do uznania, że zamawiający zobowiązany jest na obecnym etapie postępowania umożliwić odwołującemu samooczyszczenie.

Wyrok z dnia 18 września 2018 r., KIO 1747/18