W oceni Krajowej Izby Odwoławczej kwestionowany przez Odwołującego § 5 ust. 2 wzoru umowy nie stoi w sprzeczności z przepisami ustawy Pzp. Co istotne, Odwołujący nie kwestionował wysokości poszczególnych kar umownych, a nie zasad ich nakładania na wykonawcę. Odwołujący uznał za niezgodny z prawem wyłącznie maksymalną, łączną wysokość możliwych do nałożenia kar. 

Zgodnie z art. 436 pkt 3 ustawy Pzp umowa zawiera postanowienia określające w szczególności łączną maksymalną wysokość kar umownych, których mogą dochodzić strony. W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej Zamawiający nie naruszył tego przepisu.

W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej przepisy ustawy Pzp nie zabraniały Zamawiającemu ustanowienia limitu kar umownych w wysokości 50% wynagrodzenia brutto. Limit taki jest niewątpliwie bardzo wysoki, ale nie świadczy to o jego niezgodności z prawem. 

Z powyższych względów Krajowa Izba Odwoławcza nie dopatrzyła się naruszenia przez Zamawiającego art. 436 pkt 3 ustawy Pzp przez ustanowienia rażąco wygórowanego limitu kar umownych. W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej limit ten jest w świetle zasad doświadczenia życiowego w sposób oczywisty nieracjonalny. Zamawiający ustanowił karę umowną za odstąpienie od umowy z winy wykonawcy w wysokości 10% wynagrodzenia. Trudno więc wyobrazić sobie sytuację, w której wykonawca dopuści do naliczenia mu kar umownych oscylujących w okolicach ich górnego limitu – zamiast tego wykonawca odpowiednio wcześniej może doprowadzić do odstąpienia przez Zamawiającego od umowy. 

Tym samym możliwą dla Zamawiającego konsekwencją tak wysokiego limitu kar umownych może być co najwyżej okoliczności związane z dążeniem wykonawcy do spowodowania przedterminowego zakończenia realizacji umowy. Nie stanowi to jednak o sprzeczności § 5 ust. 2 wzoru umowy z art. 436 pkt 3 ustawy Pzp - Zamawiający jako gospodarz postępowania w granicach przepisów prawa prowadzi je zgodnie z ustanowionymi przez siebie zasadami oraz ze świadomością grożących mu z tego tytułu niedogodności.

Źródło: wyrok z dnia 28 czerwca 2022 r., KIO 1553/22