Odwołujący odnosząc się do (…) rozbieżności dotyczących terminu gwarancji podał, że wypełniając formularz oferty dla niniejszego postępowania dokonał omyłki pisarskiej i przypadkowo wpisał, iż na wykonane roboty budowlane udziela 60 miesięcy gwarancji (minimum 36 miesięcy) słownie: sto dwadzieścia miesięcy. Odwołujący wskazał, że popełnił ewidentny, niezamierzony błąd wpisując liczbę 60 miesięcy, podczas gdy słownie wpisał poprawny okres gwarancji, tj. 120 miesięcy (słownie: sto dwadzieścia miesięcy). Chcąc poprawić przedmiotową pomyłkę, odwołujący wypełnił drugi (poprawny) formularz ofertowy wskazując prawidłowo, iż udziela gwarancji na okres 120 miesięcy, słownie sto dwadzieścia miesięcy.

Niestety, omyłkowo, kompletując ofertę odwołujący dołączył do niej również pierwszą stronę oferty, w której nastąpiła oczywista omyłka pisarka i wskazanie cyfrą liczby 60 miesięcy, a słownie stu dwudziestu miesięcy. Odwołujący w toku postępowania zwrócił zamawiającemu uwagę na oczywistą omyłkę pisarską, widoczną w jego ofercie, zwracając się o jej poprawienie.

Pierwsza strona formularza ofertowego, załączona przez odwołującego zawiera oczywistą omyłkę pisarską, która powinna, zdaniem odwołującego, zostać przez zamawiającego poprawiona. Wskazał, że złożył jedną ofertę, która po poprawieniu oczywistej omyłki pisarskiej jest ofertą spójną, tj. Konsorcjum B. oferowało wykonanie niniejszego zamówienia za cenę całkowita 3.894.000.00 zł (słownie: trzy miliony osiemset dziewięćdziesiąt cztery tysiące złotych 00/100). a na wykonane roboty budowlane udzieliła 120 miesięcy gwarancji (słownie: sto dwadzieścia miesięcy).

W postępowaniu wystąpiła sytuacja, w której zamawiający żądał podania terminu gwarancji cyfrowo i słownie - nie jest to wprawdzie cena, ale w ocenie Krajowej Izby Odwoławczej omyłki w terminie jako wartości liczbowej mogą być kwalifikowane do omyłek pisarskich.

Krajowa Izba Odwoławcza zwróciła uwagę, że uchylony przepis art. 88 Pzp po pierwsze kwalifikował zaistniałą w niniejszej sprawie omyłkę do omyłek rachunkowych w cenie i zawężał możliwość poprawy omyłek przez zamawiającego do ściśle zamkniętego katalogu, podczas gdy obecnie zamawiający ma szersze pole poprawy. Tym samym zamawiający nie miał podstaw do odmowy odwołującemu dokonania poprawy. Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 27 czerwca 2008 r. XII Ga 206/08 przez oczywistą omyłkę powszechnie rozumie się błąd zwykły wynikający z przeoczenia lub innej wady procesu myślowo-redakcyjnego, a niespowodowany uchybieniem merytorycznym. W ocenie Izby rozbieżność w wartościach podawanych cyfrą i słownie innych niż cena, a więc nie będących wynikiem dokonywanych obliczeń może być kwalifikowana jako omyłka pisarska, jeśli jest to wada procesu myślowo-redakcyjnego, co w ocenie Izby miało miejsce w niniejszej sprawie.

Dla wykrycia omyłki nie potrzeba było analizy szeregu dokumentów, a jedynie dwóch pierwszych stron formularza ofertowego na podstawie, których oczywistym było, że prawidłowo podana na pierwszej stronie pierwszego formularza ofertowego jest gwarancja słownie, gdyż wykonawca już konsekwentnie na dalszej pierwszej stronie formularza ofertowego podał prawidłowo właśnie 120 miesięcy cyfrowo i słownie.

W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej w przedmiotowym stanie faktycznym właśnie fakt załączenia dwóch pierwszych stron formularza oferty powtarzających trzykrotnie wartość 120 miesięcy i jedynie jednokrotnie wartość 60 miesięcy pozwalał zamawiającemu na ustalenie rzeczywistej woli odwołującego.

Mając to ustalenie zamawiający bez przeszkód mógł zauważyć, że różnica bierze się błędnego podania gwarancji cyfrą. Nie jest zakazane poprawianie omyłek dotyczących elementów oferty podlegających ocenie w ramach kryteriów oceny ofert. Gdyby był taki zakaz ustawowy, to cena oferty jako kryterium obligatoryjne nie mogłaby być poprawiana, a to nie wynika z przepisów ustawy. Nie mniej jednak do poprawy omyłek dotyczących kryteriów oceny ofert zawsze należy podchodzić ostrożnie, gdyż mogą prowadzić do naruszenia zasady równego traktowania wykonawców. W przedmiotowej sprawie jednak Izba oceniła, że takiej obawy nie było. Zamawiający analizując dwie pierwsze strony formularza ofertowego uzyskiwał wiedzę o tym, która wartość jest preferowana przez odwołującego. Biorąc pod uwagę powyższe Krajowa Izba Odwoławcza uznała, ze zamawiający błędnie ustalił stan faktyczny i błędnie przyjął, że odwołujący zaoferował dwa terminy gwarancji - dwie oferty, a w konsekwencji błędnie zastosował art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podczas, gdy prawidłowo ustalony stan faktyczny powinien był doprowadzić zamawiającego do zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy i do poprawienia oferty odwołującego.

Wyrok z dnia 30 maja 2016 r., KIO 826/16